Moc Myśli » Wysoko wrażliwa osoba (WWO)

Pisząc ten artykuł, mam przed oczami konkretne pacjentki, które trafiły do mnie z powodu próby dostosowania się do świata, w którym bardzo trudno jest im żyć, ze względu na wyjątkową właściwość którą posiadają, a jest nią wrażliwość, wysoka wrażliwość. Z ich relacji wynika, że wielokrotnie w swoim życiu słyszały, że są nadwrażliwe i że powinny się dostosować.

Świat w którym żyją, oferuje im wiele intensywnych doznań i skoro inni potrafią w nim funkcjonować, to i one powinny się tego nauczyć. Część z nich zaciskała zęby i zmuszała się do aktywności, które zupełnie im nie pasowały jak np. uczestniczenie w głośnych imprezach, koncertach, część z nich zaczęła się izolować od swoich przyjaciół w poczuciu niedostosowania do reszty.

Kobiety które próbowały odnaleźć swoją przestrzeń życiową, wielokrotnie nadszarpywały swoje wewnętrzne granice, chcąc się dopasować do standardów świata zdominowanego przez ludzi przeciętnie wrażliwych, lub z wrażliwością stłumioną, wypartą do nieświadomości. Jak się okazuje, radzą sobie z życiem jak przeciętny Kowalski, jednak emocjonalny koszt tego rodzaju ich bycia w świecie, jest znacznie wyższy. Gdy mówią o tym jak żyją, wskazują, iż bardzo często forsują własne granice, więc po zbytnio obciążających aktywnościach czują się wydrenowane z energii. Są zmęczone, wyczerpane, nie mogą złapać tchu. Zdarza się, że kręci im się w głowie. Gdy doświadczają pochwał, czuję się osamotnione i odosobnione. Bezpośredni kontakt z dużą ilością bodźców powoduje u nich poczucie przytłoczenia i niepewności. Te uczucia nierzadko przewyższają dumę i zadowolenie siebie.

Co zatem odróżnia osoby wysoce wrażliwe od reszty?

Głębia przetwarzania. U podstaw wysokiej wrażliwości, leży głębia przetwarzania informacji. Z przeprowadzonych badań naukowych, wynika, że osoby wysoko wrażliwe, wszystko przetwarzają głębiej. Szukają relacji pomiędzy wszystkim, co postrzegają, a przeszłymi doświadczeniami lub analogicznymi obiektami. Robią to niezależnie od tego, czy zdają sobie z tego sprawę, czy nie. Podejmując decyzje oprócz wykorzystywania wewnętrznego głosu, dają sobie więcej czasu niż inni, aby rozważyć wszystkie opcje. Pozostają także bardziej świadome niż inni, tego co dzieje się zarówno w ich wnętrzu jak i na zewnątrz.

Przestymulowanie. Cechą osób wrażliwych jest dostrzeganie najdrobniejszych szczegółów okoliczności w jakich się znajdują, a są one wielorakie (wiele rzeczy do zapamiętania), intensywne (hałas, nieład), albo sytuacje ciągną się zbyt długo (dwugodzinny dojazd do pracy). Inne osoby które nie dostrzegają tyle (lub nic) co osoby wysoko wrażliwe, nie męczą się tak szybko. Bardzo często otoczenie osoby wysoce wrażliwej dostrzega na podstawie jej zachowania, że coś jest nie tak. Nadmiar wrażeń i pobudzenia dla osób wysoko wrażliwych jest niezwykle enegrochłonne i może wytrącać je z rytmu. Osoba wrażliwa, żeby pracować wydajnie, musi mieć zapewnioną przestrzeń odbodźcowaną. Dlatego wiele wrażliwych osób, ceni sobie pracę zdalną, pracę w małych firmach, gdzie nie ma zbyt wielu ludzi dookoła. Przestymulowanie którego doświadczają osoby o wysokiej wrażliwości, jest utrudnieniem, ale nie uniemożliwia wykonywania różnych zawodów.

Reaktywność emocjonalna. Osoby o wyższym poziomie wrażliwości, mają bardziej aktywne neurony lustrzane. To one odpowiadają za nasz poziom empatii. Uaktywniają się wówczas gdy obserwujemy czynność wykonywaną przez osobę, lub sami ją wykonujemy. Dzięki nim, jesteśmy w stanie rejestrować sposób, w jaki ktoś się zachowuje, a następnie naśladować jego reakcje. Zawdzięczamy im, możliwość odzwierciedlania czyiś nastrojów. Czyli gdy widzimy że ktoś płacze-smutniejemy, uśmiechamy się zaś szeroko, gdy z innych tryska radość. Posiadanie bardziej aktywnych neuronów lustrzanych to zarówno dobra jak i zła wiadomość dla WWO. Dobra, ze względu na to, że odznaczają się uważnością na krzywdę i cierpienie drugiego człowieka. Zła wiadomość jest taka, że osoby wysoko wrażliwe często są głęboko wstrząśnięte tragediami, które spotykają obcych ludzi. Bywają poruszeni do tego stopnia, że trudno wrócić im do równowagi. Osoby wysoko wrażliwe mają wysoki poziom aktywności neuronów lustrzanych, nie tylko wobec znajomych, ale także wobec obcych, nieznajomych osób. Dlatego ich życie z tak wysokim poziomem empatii bywa naprawdę uciążliwe.

Wyczuwanie subtelności. Właściwość ta znajduje się u osób wysoce wrażliwych na wyższym poziomie niż u innych. Cecha ta nie polega na, nadzwyczajnej ostrości zmysłów- są przecież WWO ze słabym wzrokiem lub słuchem. Chodzi bardziej o to, że pewne obszary w mózgu osób wysoko wrażliwych są tak aktywne, że złożone przetwarzanie informacji zmysłowych, pozwala im na wychwytywanie subtelności. Zdolność postrzegania subtelnych szczegółów przydatna jest, w najrozmaitszych sytuacjach, od korzystania z przyjemności codziennego życia, po kompleksowe planowanie reakcji z uwzględnieniem wysyłanych przez ludzi niewerbalnych sygnałów (z których mogą nie zdawać sobie sprawy) o ich nastroju czy uczciwości zamiarów